Na wstępie chciałbym podkreślić, że manualna ewakuacja rannego jest stosowana w ostateczności, gdy liczy się szybkość działania oraz gdy sytuacja nie pozwala zastosować odpowiedniego sprzętu do ewakuacji. Bywa też tak, że po prostu na stanie oddziału brakuje specjalnego wyposażenia. W tym artykule przyjrzymy się kilku częstym sposobom ewakuacji rannego, będą to:
– chwyt strażacki
– chwyt siodełkowy
– chwyt tłumkowy
– chwyt kończynowy
– chwyt ściskowy
1. Chwyt strażacki
Aby przeprowadzić ewakuacje chwytem strażackim:
– Oceniamy bezpieczeństwo swoje, rannego oraz miejsce podejmowania.
– Nakazujemy rannemu zabezpieczenie jego broni oraz przerzucenia jej na jego plecy albo bok. (Jeżeli ranny jest nie
przytomny, sami musimy zabezpieczyć jego broń)
– Ustawiamy się bokiem do rannego, tak aby nasza prawa noga znalazła się między nogami rannego.
1.0 Prawidłowe ustawienie się
– Uginamy się na nogach oraz ręką prawą chwytamy rannego za udo.
– Wyprostowujemy się.
– Przystępujemy do ewakuacji.
1.1 Chwyt strażacki
2. Chwyt siodełkowy
Aby przeprowadzić ewakuacje chwytem siodełkowym:
– Oceniamy bezpieczeństwo swoje, rannego oraz miejsce podejmowania.
– Nakazujemy rannemu zabezpieczenie jego broni oraz przerzucenia jej na jego plecy albo w centralnej części jego
oporządzenia.
(Jeżeli ranny jest nie przytomny, sami musimy zabezpieczyć jego broń)
– 2 ratowników ustawia się przodem do siebie
– Obydwoje zaplątujemy sobie ręce wewnętrznie.
2.0 Prawidłowo wykonane siodełko.
– Uginamy się na kolanach aby ułatwić siad rannemu na powstałym chwycie.
– Wyprostowujemy się z rannym.
– Przystępujemy do ewakuacji.
22.1 Chwyt siodełkowy
3. Chwyt tłumkowy.
Aby przeprowadzić ewakuacje chwytem tłumkowym:
– Oceniamy bezpieczeństwo swoje, rannego oraz miejsce podejmowania.
– Nakazujemy rannemu zabezpieczenie jego broni oraz przerzucenia jej na jego plecy albo bok. (Jeżeli ranny jest nie
przytomny, sami musimy zabezpieczyć jego broń)
– Ustawiamy się plecami do rannego.
– Uginamy nogi.
– Nakazujemy rannemu aby oparł swoją klatkę piersiową o nasze plecy oraz ręce ułożył na naszej klatce piersiowej.
– Chwytamy obydwoma rękoma za ręce rannego.
– Przystępujemy do ewakuacji.
3.0 Chwyt tłumkowy
4. Chwyt Kończynowy (w wersji 2+1)
Aby przeprowadzić ewakuacje chwytem kończynowym:
– Oceniamy bezpieczeństwo swoje, rannego oraz miejsce podejmowania.
– Nakazujemy rannemu zabezpieczenie jego broni oraz przerzucenia jej na jego plecy.
(Jeżeli ranny jest nie przytomny, sami musimy zabezpieczyć jego broń)
– 2 ratowników ustawia się po obu stronach rannego na wysokości barków.
– Nakazujemy rannemu aby chwycił ratowników rękoma za bark.
– Ratownicy ręką będącą bliżej rannego, przytrzymują go od spodu.
– 1 ratownik ustawia się przy nogach rannego. Rozsuwa je, ustawia się tyłem do rannego, opiera sobie jego nogi o barki.
– Przystępujemy do ewakuacji.
4.0 Chwyt kończynowy (2+1).
4.1 Zastosowanie broni krótkiej do ubezpieczenia.
5. Chwyt ściskowy
Aby przeprowadzić ewakuacje chwytem ściskowym:
– Oceniamy bezpieczeństwo swoje, rannego oraz miejsce podejmowania.
– Nakazujemy rannemu aby ubezpieczał nas podczas ewakuacji.
(Jeżeli ranny jest w stanie nas ubezpieczać, jeżeli nie. Zabezpieczamy jego broń)
– Przerzucamy naszą broń na plecy.
– Uginamy rękę rannego.
– Chwytamy prawą ręką, za nadgarstek ugiętej ręki rannego. Natomiast lewą rękę wkładamy pod pachę rannego, i
chwytamy go za ugiętą rękę bliżej łokcia.
– Przystępujemy do ewakuacji.
5.0 Chwyt ściskowy.
5.1 Chwyt ściskowy wraz z ubezpieczeniem.
* Powyższe sposoby będą miały zastosowanie wyłącznie do osób które są zorientowane allopsychicznie, oraz odniosły
obrażenia na tyle by nie móc samodzielnie opuścić pola walki.
Opracował Falcon – SGO WORT
Konsultacja merytoryczna
